“Ik wil serieus met mijn vak bezig zijn. Maar wel sámen.”

VDT is een plek waar fun, deskundigheid en nuchterheid goed door één deur kunnen. Hier werken gedreven juristen en advocaten, die serieus met hun vak bezig zijn en tegelijkertijd plezier hebben met elkaar. Dat vertelt onze ambitieuze vastgoedadvocaat Amy van Wanrooij.

Wie ons pand aan de Hart van Brabantlaan bezoekt, ziet direct de grote foto bij de ontvangstbalie: collega’s in oceaanthema, op de bodem van de zee. Geen standaardkantoorplaatje, maar een knipoog naar onze sterke bodemprocedures. Dit was niet per se Amy’s idee, geeft ze lachend toe. “In pinguïn-onesie ‘zakelijk’ op de foto was even buiten mijn comfortzone, maar soms is het juist goed om eens wat nieuws te proberen en ook daarvoor zit ik hier op de juiste plek.”

Soms buiten de comfortzone, maar helemaal op haar plek

Begrijp het niet verkeerd: Amy maakte na 7 jaar advocatuur in de lente van 2023 de overstap naar VDT en voelde zich hier meteen thuis, ook al is zij wat ingetogener dan het kantoorgemiddelde. Iedereen kan hier zichzelf zijn en met haar teamgenoten ervaart zij juist een echt goede klik. Zowel op persoonlijk als zakelijk vlak. We kunnen serieus en deskundig werken, maar elkaar ook echt wel op de hak nemen. Lachend: “En we kunnen allemaal goed incasseren als we zelf een keer lijdend voorwerp zijn.”

VDT: net even anders

Natuurlijk blijft het bij VDT Advocaten ook gewoon advocatenwerk, stelt Amy. “Het overgrote deel van de tijd werk je, net als bij veel andere advocatenkantoren, lekker in dossiers voor cliënten. Maar wat het hier anders maakt? De positieve benadering en het ontbreken van onnodig haantjesgedrag. We delen successen en collega’s helpen elkaar echt verder, zonder dat succes uitsluitend aan omzetcijfers wordt gekoppeld. Er zijn geen individuele omzettargets en dossiers blijven niet hangen bij één collega om persoonlijke omzet te genereren. In plaats daarvan wordt het werk toebedeeld aan degene die het beste bij de zaak past. Dat zorgt voor een betrokken sfeer. Dat is wat ik hoopte te vinden – en gevonden heb – bij VDT.”

Amy’s dagen

Met wat voor gevoel ze op maandagochtenden opstaat? “Soms moe”, zegt de jonge moeder van twee. “Maar verder vooral een goed gevoel; ik ben nog nóóit een dag met tegenzin naar mijn werk gegaan. Kijk, soms heb je weleens een bepaalde casus waar je een beetje tegenop ziet, dat hoort erbij, maar alles bij elkaar haal ik vooral heel veel voldoening en plezier uit mijn werk.” Bij VDT ervaart Amy de advocatuur niet als een wereld van lange avonden en werkdruk. “Het draait om keuzes maken en grenzen aangeven. Niemand verwacht hier dat je altijd online bent. Dat is meestal ook helemaal nergens voor nodig. En als dat wél een keer nodig is, zijn we daar met zijn allen flexibel in.”

Amy omschrijft de kantoorcultuur als gemoedelijk, kundig en laagdrempelig.

“Collega’s staan voor elkaar en onze cliënten klaar. We werken hard, maar zonder onnodige stress. Het vastgoedteam binnen VDT is goed vertegenwoordigd en ik kan ook altijd schakelen met collega’s van andere teams. Ook al zit de dossierkennis bij mij; het kan echt helpen om met een frisse blik of nieuwe energie naar een bepaalde zaak te kijken.”

De dagindeling in Amy’s agenda vertoont weinig blanco vlakken; haar dagen zijn goed gevuld. “Ik voer zowel een advies- als procespraktijk. Daardoor zijn mijn dagen heel afwisselend. Ik spreek veel met cliënten, voer onderhandelingen, stel adviezen op of werk aan processtukken. En gemiddeld eens per maand trek ik mijn toga aan om een cliënt in de rechtszaal te verdedigen.”

Genieten van mooie pleidooien

Het gaat wat ver om te stellen dat Amy een compleet ander mens wordt wanneer ze haar toga aangetrokken heeft, maar het zwarte gewaad doet wél iets met haar. “Wanneer ik het draag, voel ik dat het menens is. Dat de ogen van de cliënt op mij gericht zijn en dat hij of zij op mijn expertise moet kunnen vertrouwen. Ik durf wel van mezelf te beweren dat ik ad rem en analytisch ben, en taalkundig en verbaal best wel sterk. Wanneer dat dan allemaal samenkomt en ik een wederpartij gevat en in mooie volzinnen van repliek kan dienen, kan ik daar wel van genieten, ja. Zeker als ik gelijk krijg, want dat krijg ik best graag. Al denk ik onderweg naar huis ook wel altijd wat ik nóg beter had kunnen doen. Zo perfectionistisch ben ik wel.”

Balans en ontwikkeling

En hoe zit het met de ontwikkelmogelijkheden binnen VDT? Volgens Amy – die momenteel haar pas beëdigde collega Lieve begeleidt – zijn die helemaal in orde. “Het initiatief ligt bij jezelf. Als ik een cursus zie waarvan ik denk dat die nuttig is, ben ik vrij om me ervoor in te schrijven. Die noodzaak kan ik zelf wel beoordelen. VDT doet daar nooit moeilijk over en geeft me alle ruimte die ik nodig heb. En dat voelt voor mij helemaal goed.”